Yedi yıl önce bugün iş hayatımı baştan sona değiştirecek bir girişim yaptım: Kaynağım İnsan‘ı açtım.

9 Ekim 2009’da blogumu yayına açarken kafamda olan tek şey mesleki yazı üretmekti. Nitelikli üretimin insanı nerelere taşıyabildiğini ise o günden bugüne bütün heyecanları, sürprizleri, farklılıkları ile tecrübe ediyorum. Önümde de çok uzun bir yol var gidecek, görüyorum.

Okumak bizi geliştirir, yazmaksa düşündürür, kurgu yaparak yayılmamızı sağlar. Medeniyet yazarak gelişir. Yaşadıklarımızı, öğrendiklerimizi, hissettiklerimizi ve düşündüklerimizi kayıt altına alabiliyor olmak bence insanın en büyülü yetkinliğidir. İşler bastırdığında blog yazma performansım düşse de, yine iş gereği başka konularda bolca kalem sallıyor ve klavye işletiyor olmak ana hedefim “yazmak“tan uzaklaşmamamı sağlıyor, mutluyum.

Geçen yedi yıl içinde yazarak üretmeleri için karşıma çıkan herkesi yüreklendirmeye çalıştım ve çalışmaya devam edeceğim. Ve bu kısa kutlama yazımı Bernard Shaw’un düstur aldığım sözü ile bitirmek istiyorum:

“Çok yazan değil, güzel yazan yaşar.”