Bu sabah büyük bir heyecanla saat 05:30 da yataktan fırladım. Saat 06:00’da bilgisayar başındaydım.
Neden?
Bir ay önce başvurduğum Hong Kong Çin Üniversitesi’nin İnovasyon ve Aile Şirketleri webinarı için.
Peki ne oldu?
Poffff ?
Webinar ben dahil toplam üç kişi katıldığı için gerçekleştirilmedi. Bu nasıl fiyasko ?!! Üç kişi, üç kişidir. Biz önemseyip gelmişiz, webinarın gerçekleştirilmesi gerekirdi.
Bu çok ve çok yanlıştı.
Yıllar önce Kenter Tiyatrosu‘nda rahmetli Müşfik Kenter‘i tek kişilik, Oğuz Aral’ın yazdığı Huysuz İhtiyar oyununda izlemiştim.
Salonda(yukarıda) toplam 5 kişiydik. Oyun başladığında böyle büyük bir oyuncunun toplam beş kişiye sanatını sergileyecek olması beni öyle hüzünlendirmişti ki, ilk beş dakika sadece ağlamıştım.
Ve o büyük adam, sanki salon doluymuş gibi, hiç motivasyonunu bozmadan muhteşem performansını bize sergilemişti. Oyun sonunda beş kişi ayağa fırlamış ve onu dakikalarca coşkuyla alkışlamıştık.
İşine, sanata, seyircisine, kendisine saygı budur. Teşekkürler Müşfik Kenter, tekrar, tekrar, tekrar. ????
.
Günün geri kalanında çılgınlar gibi çalıştım. Kızgınlık enerjimi iş üretmek için harcadım.
.
Washington Post – 25.04.2020 Korona Virüs Dünya Raporu (Toplam Vefat – Toplam Vaka ve ilk 23 ülke )
Çoğu kişi, kurum, ya da kuruluş bu iş ahlakından yoksun.
Çünkü işlerini aşkla yapmıyorlar. İşlerine olan tutkuları eksik.
Size katılıyorum. Bir kişi bile olsa o seminer verilmeliydi.
İpek