Saat altıda başlayan ve evde geçen dolu dolu bir gündü.

Sabah 9-12 arası şehirler arası danışmanlık toplantılarımı gerçekleştirdim.

Ardından sporumu 1 saat kesintisiz yaptım. 10 gündür ramazan, iş yoğunluğu derken ihmal edilmiş kaslarım bayram etti. İki ay kesintisiz hareket etmek kaslarda öğrenilmiş bir ihtiyaç halini almış anladığım kadarıyla. Bu sevindirici. Haftada üç gün standardına oturtabilirsem sağlıklı ve iyi hissetmenin bana göre en önemli yapı taşı sporu hayatıma yerleştirmiş olacağım.

Spor sonrasında tekrar işe döndüm ta ki 17:30’a kadar.

Kısa molanın ardından mutfağa girdim ve üç sebze yemeği yaptım. Pandemi sayesinde yemek pişirmeye başlamış bir kişi olarak kendimle gurur duyuyorum. Yaprak şaşırdı, “Anne neden bu kadar çok yemek yaptın?” diye sordu. Ben de “Üzümü ye, bağını sorma” dedim.

Çünkü gelecek hafta iş yoğunluğum tavan.

.

Akşam saatlerimizi yine evimizin etrafındaki eğlence mekanlarından gelen aşırı yüksek sesler, müzikler eşliğinde geçirdik. Acaba “Ama ben biraz kafamı dinlemek istiyorum” desem, “uuuu bunlar tam yaşlılık belirtisi” der miydiniz?

.

Washington Post – 06.6.2020 Korona Virüs Dünya Raporu (Toplam Vefat – Toplam Vaka ve ilk 23 ülke )